പീഡിത

ഒരു തൊട്ടാവാടി ചെടിപോലെ
കദനത്തിന്റെ മഞ്ഞു തുള്ളികൊണ്ട്
എന്റെ കുഞ്ഞിലകൾ വാടീയിരിക്കുന്നു
ഞാൻ പോലും അറിയാതെ


മൌനത്തിന്റെ വിരലടയാളം പതിഞ്ഞ
ജാലകങ്ങളിൽ വെളിച്ചം പോലും
പിണങ്ങിടുന്ന വേളയിൽ
ഇരുട്ടിനെ പ്രണയിച്ചവൾ


ഇടവഴികളെ പഴിച്ചച്ചമ്മ
ആ ഇരുട്ടിൽ കുരുട്ടു ബാധിച്ച്
പുറത്തിറങ്ങാതെ അച്ഛനും അമ്മയും
മുഖം മറച്ചനുജനും


പൂ“മുഖ“ത്തൊരു  നിലവിളക്ക്
എരിയാതെ ..എപ്പോഴോ
വച്ചതാണ്...ദൈവങ്ങളെ.
നിങ്ങളും കണ്ണടച്ചല്ലോ‍..?


കരിച്ചട്ടികൾ കനലില്ലാതെ വെളുത്തു
പുകയില്ലാ‍തെ .വാനവും
വിശപ്പില്ലാത്ത ജന്മ്മങ്ങളായ്
ഊരാക്കുടുക്കിൽ പിടയുമ്പോൾ


കീറിപ്പറിച്ചൊരെൻ കുപ്പായത്തിന്റെ
ചിതറിപ്പോയ ഇഴകൾ . ജീവിതം
മോഹം .പ്രതീക്ഷകൾ
അച്ഛൻ ഒരു സാരിത്തലപ്പു കീറി
അതിലൊടുങ്ങി.


കീറിപ്പറിച്ചൊരെൻ കുപ്പായത്തിന്റെ
ചിതറിപ്പോയ ഇഴകൾ.ജീവിതം.
മോഹം പ്രതീക്ഷകൾ
അമ്മയും നെഞ്ചുകീറി ഒടുങ്ങി


കരി മാരിയിലൊരു ഇഡിമിന്നൽ
വന്നെൻ മനമെരിച്ചു..മരിച്ചു
അനുജനും ..മാനഹാനിയാൽ
കൂടെ അച്ഛമ്മയും...പിന്നീട്


കടലിടുക്കിൽ ഒറ്റപ്പെട്ട കരിം പാറപോലെ
കാഴ്ച്ചക്കാർക്കു പ്രിയമായ് കണ്ണിനഴകായ്
തിരയിളക്കങ്ങളിൽ കുലുങ്ങാതെ
പ്രതികരിക്കാതെ പാറ പോലെ..
ചലനമറ്റ്........പീഡിത